علت فوت بانوی حاشیه‌نشین کرمانشاهی / اسپری فلفل زدند/ لباس نوه اش را درآوردند و کتک زدند
[عصر ایران]
بعد از ویران کردن خانه، آسیه و دخترش سمیه را سوار ون کردند و رفتند. 2 ساعت بعد خبر مرگ آسیه رسید.
جزئیات جدیدی از مرگ “آسیه پناهی” خانم 55 ساله بعد از درگیری با ماموران شهرداری کرمانشاه بر سر خراب کردن خانه اش منتشر شده است.
به گزارش عصر ایران، فرحناز چراغی خبرنگار روزنامه همشهری در کرمانشاه در گفت و‌گو با اهالی شهرک فدک و شاهدان عینی، روایت مرگ «آسیه پناهی» زن حاشیه‌نشین کرمانشاهی را بررسی کرد که متن آن در ادامه می خوانید:
ساعت ۶ و ۷ غروب پنج‌شنبه ۸ خرداد است و هوا به‌شدت گرم؛ گرما بر داغ تازه شهرک فدک در جنوب شرقی کرمانشاه اضافه شده. شهرکی بزرگ و پرجمعیت که کوچه‌های خاکی پر از مصالح و ساختمان‌های نونوار آن از تازه‌ساز بودن ساختمان‌ها خبر می‌دهد. حاشیه‌نشین‌ها فدک را هم به شهر کرمانشاه اضافه کرده‌اند.
7 روز گذشت…
به کوچه آخر شهرک فدک در فاز ۲ می‌رسیم. یک طرف کوچه، ساختمان‌های نوساز با نظم خاصی ردیف شده‌اند، اما ردیف مقابل تک‌وتوک ساخته شده‌اند. چند خانه هم با بلوک بالا رفته‌اند. قبرستان تازه‌ساز کرمانشاه از همین کوچه به‌خوبی پیداست. سنگ قبرهای ردیف و بوستان آن از دور جلوه عجیبی دارد.
در ابتدای کوچه پلاکارد کوچکی از مرگ «آسیه پناهی» خبر می‌دهد. امروز هفتمین روز مرگ زن ۵۵ ساله کرمانشاهی است؛ زنی که بعد از مقاومت و درگیری در برابر تخریب خانه‌اش در حین انتقال به مرکز بهزیستی «چشمه‌سفید» جان می‌بازد. شهرداری کرمانشاه می‌گوید مرگ او ربطی به درگیری تخریب خانه‌اش ندارد، اما رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی گمانه‌های متفاوتی درباره مرگ این زن می‌زنند.
ویرانی 30 خانه در شهرک فدک
خانه‌ها را یکی پس از دیگری جا می‌گذارم. به یک منزل ویران می‌رسم. مرد و زن جوان با کودکی روی ویرانه‌ها در رفت و آمد هستند. همه چیز اینجا زیر و رو شده است. ظرف و ظروف، یخچال و ماشین لباس‌شویی همه شکسته و در هم پاشیده است. فرش‌ها پاره‌پاره و خاکی هستند. شن و ماسه و آجرپاره روی زمین و وسایل ریخته شده است. کمی جلوتر می‌روم. با این فکر که منزل آسیه است و این‌ها اقوامش هستند، اما آسیه فرزند پسر داشت؟!
گویا علاوه بر خانه آسیه، در 2 کوچه این فاز از شهرک، حدود 30 خانه ویران شده است. جلوتر می‌روم و از مردی که در این ویرانه می‌چرخد درباره آسیه و روز حادثه می‌پرسم. مرد سیگار به دست، با موهای ژولیده، لباس خاکی و پاره بی‌توجه به من می‌گوید: «خانه آسیه چند خانه پایین‌تر است. ما تازه به اینجا آمده‌ایم. شناخت زیادی از او ندارم.»
زمین‌های اوقافی فدک
از اوضاع و احوالشان بیشتر جویا و متوجه می‌شوم آنها نیز حال و روزی بهتر از آسیه ندارند. مرد حدود سی‌ساله که خود را «علی میرزاییان» معرفی می‌کند، می‌گوید: «۳۰ اردیبهشت بود که بر سرمان آوار شدند. از تهران مهمان داشتیم. همگی در خواب بودیم که بدون کوچک‌ترین اخطاری شروع به تخریب کردند. اسپری را از پنجره خانه ۲۵ متری ما پاشیدند. در را که باز کردم، نتوانستم چیزی ببینم. اسپری به چشمم پاشیدند. بیش از ۱۰۰ نفر ما را محاصره کرده بودند.»
زمین این منطقه اوقافی است و به گفته اهالی، سند و مدرک آن هم موجود. میرزاییان می‌گوید که 10 سال پیش زمین را خریده و هر بار که برای گرفتن مجوز به شهرداری می‌رفته، موفق نشده است: «امسال دیگر توان پرداخت کرایه خانه نداشتم. این خانه را با آجر و تیرآهن ساختیم، اما هفته پیش آمدند و ۶ خانه را در این کوچه با لودر خراب کردند. بقیه کوچه‌ها را نمی‌دانم.»
همسر علی هم حرف‌های او را تایید می‌کند و توضیح می‌دهد که این اتفاق در روزهای پایانی ماه رمضان افتاده بوده و ماموران شروع به تخریب کردند و حتی به ساکنان مهلت ندادند اسباب و اثاثیه را بیرون بکشند: «بدون هیچ جوابی فقط و فقط خراب می‌کردند. من و دخترم را از خانه بیرون انداختند.
نمی‌دانستیم چرا، برای چه و از کجا آمده‌اند. من و دخترم را هم به ارودگاه چشمه‌سفید بردند و تا ساعت یک و دو ظهر نگه داشتند. آنقدر گریه و زاری کردیم تا ما را برگرداندند. هنوز دخترم بعد از ۷، ۸ روز به خاطر اسپری فلفل سرفه می‌کند.»
او می‌داند که خانه‌شان بدون مجوز ساخته شده و کارشان غیرقانونی است، اما نه او و نه دیگر اهالی منطقه انتظار این برخورد را نداشته‌اند و حالا که از خرابی وسایل زندگی و خانه‌خرابی‌شان گلایه می‌کنند، شهرداری موضوع را به دادستانی و دادستانی هم به فرمانداری ارجاع می‌دهد. علی کارگر است و حالا با خانواده‌اش روی آوار زندگی می‌کند: «اینجا مار و عقرب زیاد است و ما در چادر پاره زندگی می‌کنیم. تا امروز هیچ مسئولی جویای حال ما نشده است.»
در خانه آسیه چه خبر است؟
آنها آسیه را نمی‌شناختند. از آنها نشانی خانه آسیه را می‌پرسم. انتهای کوچه را نشان می‌دهند. جلوتر و جلوتر می‌روم. کنار یک باغ که بیشتر شبیه فضای سبز است با تلی از خاک، بلوک شکسته، ماسه و سیمان مواجه می‌شوم. فرش پاره قرمزی، که نیمی از آن زیر آوار است، از دور خودنمایی می‌کند. لنگه‌کفش‌های لاستیکی برجای مانده است. رد پنجه لودرها بعد از گذشت چند روز هنوز بر آن ساختمان ویران‌شده نمایان است. در گوشه‌ای از این اتاق کوچک روی یک بلوک شکسته چند شمع خاموش که گویا به یاد آسیه روشن شده بود، دیده می‌شود.
یکی از همسایه‌ها می‌گوید: «اجراییات از یک روز قبل به آسیه و خانواده‌اش اخطار داده بودند. روز ۳۰ اردیبهشت ابتدا اجراییات با آرامش با خانواده آسیه برخورد کردند، اما بعد از آن‌که با مقاومت آسیه و خانواده‌اش روبه‌رو شدند، آتش تندروی‌ها شعله گرفت. زنگ زدند به جایی که نمی‌دانم کجا بود، نیرو بفرستند. چند زن قوی هیکل هم آمده بودند.»
این آقا، که حدود ۵۰ سال دارد، توضیح می‌دهد که در خانه آسیه ۵ نفر زندگی می‌کردند؛ شوهرش، پسرش و دخترش با یک دختر و پسر کوچک.
او تاکید می‌کند که آسیه به هیچ وجه معتاد نبوده است و همه اهالی او را به نیکی می‌شناختند: «لودرها آمدند. اول رفتارشان خشونت‌آمیز نبود. آسیه هم می‌گفت باید از روی جنازه من رد شوید و مرا بکشید تا خانه را خراب کنید. درست یادم نیست که آسیه خودش بالای لودر رفت یا آنها او را روی لودر انداختند، اما بعد از این اتفاق زنگ زدند چند نیروی زن آمدند. زن‌ها رفتند در را باز کنند. در که باز نشد، اسپری را از پنجره اتاق به داخل انداختند. آن زن‌ها لباس نوه 10- ۱۲ ساله آسیه را که داد و بیداد می‌کرد، از تنش در آوردند و حسابی کتکش زدند. بعد از ویران کردن خانه، آسیه و دخترش سمیه را سوار ون کردند و رفتند. 2 ساعت بعد خبر مرگ آسیه رسید. یک ساعت از مرگ آسیه نگذشته بود که ماموران دنبال شناسنامه و مدارک شناسایی آن خدابیامرز آمدند.»
خانه موقتی
یکی دیگر از شاهدان می‌گوید: «آسیه با 5 نفر دیگر در این خانه زندگی می‌کردند. چند روز بیشتر نبود که این خانه را ساخته بود. حدود ۴ روز در این خانه زندگی کرد. او این خانه را براساس آنچه خانواده‌اش می‌گویند با اجازه یکی از کارمندها یا شهردار منطقه ۳ به طور موقت ساخته بود تا اینکه بعدها بتواند خانه‌ای کرایه کند.
آسیه را سال‌هاست می‌شناسیم. بیشتر از ۲۰ سال در این محدوده زندگی می‌کند. این زمین معلوم است برای کجاست؟ اداره برق، مخابرات یا شهرداری، اما آسیه براساس گفته کارمند شهرداری اقدام به ساخت خانه موقتی کرده بود.»
به گفته اهالی، بعضی از مردم محله نیز در تامین هزینه ساخت به آسیه کمک کرده و خانه را یک‌روزه ساخته‌اند؛ شب شروع کرده‌اند و غروب روز بعد کار ساخت خانه تمام شده است. یکی از اهالی از اخطار شهرداری به آسیه خبر می‌دهد، اما تاکید می‌کند که هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد این‌طور شود.
او می‌افزاید: «خانه آسیه هنوز سرویس بهداشتی نداشت و خانواده آسیه برای استفاده از سرویس بهداشتی به خانه همسایه‌های روبه‌رویی می‌رفتند.» او با بیان اینکه آسیه اهل روستای سراب منطقه سرفیروزآباد بود و همان جا هم به خاک سپرده شده است، درباره روز حادثه توضیح می‌دهد: «اول یک ماشین شخصی آمد و بعد لودرها به دنبالش آمدند. وقتی مقاومت خانواده آسیه بالا گرفت، ماموران نیز جدی‌تر شدند.
آسیه آمد جلو لودرها را بگیرد که ماموران زن وارد خانه شدند. ساعت 9-10 صبح بود. خانواده آسیه تازه از خواب بیدار شده بودند.
می‌گویند فردی اسپری را در دهان آسیه ریخت. آسیه چون تنگی نفس داشت طاقت نیاورد. به هر کس که سد راهشان بود، اسپری می‌زدند. گوشی‌های چند نفر را نیز که مشغول فیلم‌برداری بودند، گرفتند و شکستند. بعد از تخریب منزل آسیه، دختر و نوه دختری‌اش را سوار ون کردند که به اردوگاه چشمه‌سفید ببرند. پسر آسیه هم وقتی دید خانه‌خراب شده‌اند با سنگ شیشه یکی از لودرها را شکست.»
تکرار تلخ تاریخ
در این کوچه و کوچه پشتی شهرک فدک در حاشیه کرمانشاه بیش از ۳۰ خانه تخریب شده است. ۷ خانواده هم تحویل کمپ «چشمه‌سفید» شده‌اند. نگاهم هم‌زمان به ویرانی خانه آسیه، واحدهای مسکن مهر پشت آن و قبرستان کناری خیره می‌ماند. صدای قرآن از بهشت زهرا (س) به گوش می‌رسد؛ تاریخ تکرار تلخ قصه آسیه‌هاست.
آسیه با 5 نفر دیگر در این خانه زندگی می‌کردند و چند روز بیشتر نبود که این خانه را ساخته بود و فقط حدود ۴ روز در این خانه زندگی کرد
برای بررسی دقیق این موضوع، کمیته‌ای از سوی شهردار کرمانشاه تشکیل شده است تا در کنار مراجع قضایی ماجرا را به شکل دقیق‌تری پیگیری کند
[تسنیم]
بعد از انتشار اخباری مبنی بر فوت زن کپرنشین کرمانشاهی بعد از تخریب منزلش ابهامات در زمینه فوت وی بیشتر شده و پرونده در شعبه ویژه قتل در حال رسیدگی است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، در چند روز گذشته اخباری در فضای مجازی مبنی بر تخریب یک آلونک چند متری توسط مأموران اجراییات شهرداری کرمانشاه به دلیل زمین‌خواری در انتهای شهرک فدک منتشر شد که متعلق به یک خانم سالخورده، دختر و نوه بی‌سرپرستش بود.
گفته می‌شود این خانم بعد از مقاومت در مقابل این اقدام مأموران شهرداری به اردوگاه چشمه‌سفید که محل نگهداری معتادان است منتقل می‌شود و به دلایل نامعلوم که به گفته برخی برخورد نامناسب مأموران است جان خود را از دست می‌دهد.
این در حالی است که اخیرا مسئولان اعلام کرده‌اند که آن مرحومه هیچ اعتیادی نداشته و معتاد خواندن وی از سوی مأموران تنها سرپوشی برای رفتارهای غیرانسانی خود آنها بوده که البته اینچنین رفتاری حتی با فرد معتاد نیز دور از شأن و منزلت انسانی است.
عزل 4 مدیر شهرداری کرمانشاه به دنبال مرگ بانوی حاشیه‌نشین
به دنبال این اتفاق شهردار منطقه سه، مدیر اجراییات شهرداری، قائم مقام وی و مسئول امور حقوقی شهرداری منطقه سه امروز عزل شدند اما به طور قطع عزل مقصران کمترین واکنش به مرگ یک انسان است و نمی‌تواند این قصور را جبران کند و نیازمند برخوردهای جدی‌تر برای جلوگیری از تکرار این اتفاقات ناگوار است.
حواشی و مشکلات بسیار شهرداری کرمانشاه بر کسی پوشیده نیست و بسیاری از تخلفات شهری با گوشه چشمی از سوی مأموران و مسئولان شهرداری به فراموشی سپرده می‌شوند.
امثال «آسیه پناهی» در حاشیه کرمانشاه کم نیست و این نشان‌دهنده کم‌کاری و غفلت مسئولان شهری است که نه درد مرکز شهر را دوا می‌کنند و نه وضعیت حواشی شهر را سامان می‌دهند و تمام قدرت‌نمایی و اقتدار آنها در مقابل پیرزن ضعیفی خلاصه می‌شود که به ناچار تنها چند متر زمین را به عنوان سرپناه خود و خانواده‌اش یافته است.
هرچند کسی منکر ضرورت مقابله با زمین‌خواری نیست اما این سؤال به ذهن می‌رسد که آیا این برخوردها در تمام سطوح و حتی در برابر برج‌نشینان نیز اعمال می‌شود و اصلا آیا مسئولان قبل از تخریب منازل محقر و ناامن مستضعفان حاشیه شهر برای جلوگیری از آوارگی آنها فکری کرده‌اند؟
در فیلم منتشر شده ناله‌های آسیه پناهی و بی‌توجهی مأموران نسبت به التماس‌های او و حتی تهمت اعتیاد به او زدن برای نجات یافتن از معرکه نشان می‌دهد این اتفاقات برای مأموران شهرداری بسیار عادی است و مشخص نیست روزانه چند خانواده به این شکل و به دور از چشم رسانه‌ها و لنز دوربین‌ها داغدار عزیز و آبروی خود می‌شوند.
هر روز که از این اتفاق می‌گذرد صحبت‌های ضد و نقیض مسئولان ابهامات در این زمینه را افزایش می‌دهد که آخرین مورد آن زمان خاکسپاری آن مرحومه است که در اعلامیه ترحیم یکم خرداد ماه اعلام شده در حالی که تاریخ فوت 31 اردیبهشت بوده و از طرفی مسئولان اعلام کرده بودند که پزشکی قانونی در حال بررسی جسد است.
مسئولان اجازه ندهند حق مادرم ضایع شود
دختر «آسیه پناهی» بانوی سالخورده‌ای که چند روز پیش در جریان تخریب منزل وی فوت کرد در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم می‌گوید: بعد از حضور مأموران شهرداری مادرم در مقابل تخریب منزل مقاومت کرد اما مأموران توجهی نکردند و مادرم را بردند و بعد از آن به ما اطلاع دادند که در میانه راه فوت کرده است از تمام مسئولان درخواست دارم که اجازه ندهند حق مادرم ضایع شود.
اما شهرداری کرمانشاه این اتهام را نپذیرفته و تلاش می‌کند دلایل دیگری را عامل این اتفاق عنوان کند به طوری که دولتشاهی مدیر روابط عمومی شهرداری می‌گوید: کارگروهی در این زمینه تشکیل شده و استفاده از گاز اشک‌آور صحت ندارد.
مدیر اجراییات شهرداری بعد از انتشار فیلم و عکس‌های مربوط به این اقدام در فضای مجازی و اظهارنظرهای مختلف از جمله استفاده غیرمجاز مأموران شهرداری از اسپری فلفل و برخورد فیزیکی با این خانم بالاخره مسئولان شهرداری مجبور به پاسخگویی شدند.
پرونده «آسیه پناهی» از نظر قضایی یک پرونده قتل است
کرمی دادستان کرمانشاه اظهار داشت: با توجه به حساسیت به وجود آمده در استان بدنبال انتشار این خبر، دادسرای عمومی و انقلاب استان به آن ورود کرده و به صورت جدی در حال پیگیری این پرونده هستیم.
وی خاطرنشان کرد: منتظر اعلام نظر نهایی پزشکی قانونی استان درباره علت مرگ متوفی هستیم.
کرمی گفت: چنانچه محرز شود فرد یا افرادی در مرگ متوفی مقصر بوده‌اند، بدون اغماض با آنها برخورد قانونی صورت می‌گیرد.
وی افزود: از همه رسانه‌های استان می‌خواهیم تا زمان اعلام نتیجه قطعی پزشکی قانونی از انتشار مطالب غیرواقعی پرهیز کنند.
کرمی با اشاره به اینکه پرونده خانم آسیه پناهی به بازپرس ویژه قتل ارجاع داده شده است اظهار کرد: با توجه به تجربه بازپرس این پرونده از ایشان درخواست شده با جدیت و ظرافت کامل و با توجه به تمام جوانب موضوع را بررسی کند.
وی با بیان اینکه این پرونده از نظر ما یک پرونده قتل است و در شعبه ویژه قتل در حال رسیدگی است عنوان کرد: نظر پزشکی قانونی درباره این اتفاق بسیار مهم است و تا مشخص نشدن علت تامه فوت نمی‌توان در این مورد اظهار نظر کرد.
کرمی با اشاره به اینکه هرگونه ساخت و ساز در اراضی غیرمجاز جرم است اما این اتفاق نباید به این صورت اتفاق می‌افتد گفت: پزشکی قانونی در حال حاضر در حال انجام آزمایشات است و جسد کالبدشکافی شده است.
اعمال قانون باید کم‌هزینه باشد
توسلی‌زاده رئیس کل دادگستری استان کرمانشاه باتاکید براینکه اعمال قانون باید با کمترین هزینه باشد، درباره تخریب خانه خانم «آسیه پناهی» گفت: بررسی‌هایی که تاکنون صورت گرفته نشان می‌دهد تخریب این مکان غیرقانونی نبوده اما نحوه اقدام مأموران شهرداری در این موضوع توسط دادستانی در حال بررسی و پیگیری است.
وی عنوان کرد: ماموران اجراییات شهرداری کرمانشاه در راستای وظیفه ذاتی خود، این ساخت و ساز غیرمجاز را تخریب کردند و خانم پناهی، سازنده آن را به مکان دیگری منتقل کردند اما متاسفانه وی فوت می‌کند و این حادثه بازتاب زیادی در رسانه‌های داخلی و خارجی پیدا کرده است.
توسلی‌زاده با بیان اینکه قوه قضاییه حساسیت ویژه‌ای بر روی این پرونده دارد، گفت: دستگاه قضایی خواستار برخورد با عواملی هستند که ممکن است نقض قانون کرده باشند و این کار باعث مرگ خانم پناهی شده باشد.
تخریب، غیرقانونی نبوده است
وی با بیان اینکه این حادثه 2 بُعد دارد، اظهار داشت: نخست اینکه آیا رابطه‌ای بین اقدام نیروهای اجراییات و مرگ خانم پناهی وجود دارد یا خیر؟ که در این باره باید پزشکی قانونی اعلام نظر کند و بی شک ما بدون اغماض، باجدیت و رعایت قانون و شرع و بدون هیچ کوتاهی موضوع را پیگیری می‌کنیم.
رئیس کل دادگستری استان کرمانشاه افزود: موضوع دیگر این است که آیا عوامل اجراییات مرتکب تخلف قانونی شده اند یا خیر که طبق اعلام شهردار منطقه، زمین این محوطه اوقافی بوده و هرگونه تصرف بدون اجازه اداره اوقاف غیرقانونی است؛ همچنین محل ساخت خانه خانم پناهی در حریم فضای سبز و برق فشار قوی بوده است.
وی عنوان کرد: بررسی هایی که تاکنون صورت گرفته نشان می دهد که تخریب خانه خانم پناهی غیرقانونی نبوده است.
توسلی‌زاده گفت: اکنون سوال این است که آیا ماموران شهرداری می‌توانستند بهتر از این عمل کنند که اقدام آنان به نتیجه فعلی نرسد؛ در این باره هم دادسرای مرکز استان با جدیت در حال پیگیری است و بدون هیچ اغماضی با عوامل ناقض قانون برخورد می‌کند و سعی می کنیم امروز با فردا نتیجه اولیه این موضوع را به اطلاع عموم برسانیم.
مقام ارشد قضایی استان کرمانشاه با بیان اینکه نباید درباره این‌گونه موضوعات بزرگنمایی شود، گفت: بهتر است شهروندان موضوع را از مسوول بشنوند و ما هم نتایج پیگیری خود را به زودی اطلاع رسانی می‌کنیم.
دستور اکید استاندار برای برخورد با متخلفان حادثه مرگ بانوی حاشیه‌نشین
هوشنگ بازوند استاندار کرمانشاه بر برخورد قاطع و جدی با عاملان حادثه مرگ زن حاشیه نشین تاکید کرد.
وی عنوان کرد: بر اساس تیم گزارش تیم بازرسی استانداری از حادثه مرگ زن حاشیه نشین علیرغم اعمال اقدامات قانونی، در نحوه برخورد بی‌تدبیری مشهود است و بر این اساس باید سریعا با عاملان این حادثه برخورد جدی و قاطع صورت بگیرد.
در مرگ پیرزن حاشیه‌نشین همه مقصر هستیم
نجفی‌مهر مدیرکل دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری کرمانشاه با اشاره به مرگ یک پیرزن حاشیه نشین در کرمانشاه و حواشی تخریب سرپناه 40 متری او و دختر و نوه بی سرپرستش، اظهار داشت: اینکه در همسایگی ما چنین خانواده‌هایی زندگی می‌کنند و ما از آنها بی خبریم، اینکه یک پیرزن برای اسکان خود و دختر و نوه‌اش مجبور می‌شود در ناکجاآباد آلونکی برپاکند که هیچ امنیتی هم ندارد، اینکه معلوم نیست معیشت این افراد چگونه تامین می‌شود، نشان می‌دهد ما چقدر در انجام وظایف خود کوتاهی کرده‌ایم.
وی عنوان کرد: انتشار فیلم نحوه برخورد با یک پیرزن حاشیه نشین نشان داد که دستگاه‌های خدمت رسان در تصمیم گیری ها و برخوردها ، باید ابعاد اجتماعی قضیه را به خوبی واکاوی کنند و این واقعیت را مدنظر قرار دهند که ساخت یک آلونک 40 متری با ساخت طبقات مازاد برج‌های سطح شهر، احداث باغ ویلاهای غیرقانونی یا حتی قُرقِ خیابان‌ها و معابر عمومی توسط برخی کسبه متفاوت می باشد و لذا مواجهه با این دو، استراتژی‌های متفاوتی را می‌طلبد .
نجفی‌مهر گفت: به نظرم در مرگ این پیرزن همه ما مقصریم حتی بنده که حدود 5 ماه است به عنوان مدیرکل دفتر امور اجتماعی و فرهنگی استانداری منصوب شده‌ام مقصر بوده و از اینکه در سرزمینم، پیرزنی با پای برهنه در دهانه لودر به این سوی و آنسوی کشیده می‌شود و کسی به فریادهای دردمندانه‌اش توجه نمی‌کند، شرمسارم.
وی افزود: کسی نمی‌گوید که شهرداری به وظایف خویش در صیانت از حریم شهر کوتاهی کند اما ای کاش شهرداری به مردم گزارش دهد قبل از اینکه این حادثه رخ دهد، چند بار با استفاده از مددکاران حرفه ای، پای درددل این زن و دختر بی دفاع و نوه بی سرپرستش نشسته و چه اقدامی برای توانمندسازی آنها انجام داده است؟ آیا حضور این خانواده را به نهادهای حمایتی اطلاع داده و از آنها خواسته است تدبیری برای این افراد بی بضاعت و آسیب دیده بیاندیشند؟ اگر حتی بنا بر اظهارات ضد و نقیض مسئولین شهر، این زن اعتیاد هم داشته، آیا نمی‌توانستند در فضایی دیگر با حضور مددکاران اجتماعی به اقناع نامبرده مبادرت کنند و او را به همراه خانواده‌اش در مکانی مناسب اسکان دهند؟
تنها توجیه مسئولان برای این فاجعه و داغدار کردن یک خانواده اعمال قانون است اما ای کاش تمام قوانین به درستی و برای رفاه حال شهروندان در شهرداری اجرا می‌شد که اگر چنین بود شاهد اینچنین اتفاقات نبودیم.
اگر این مطلب را پسندیدید لطفا بر روی دکمه لایک کلیک کنید :