یادگار ابرنواختر نادر در هسته کهکشان راه شیری یافت می شود

رصدخانه اشعه ایکس چاندرا ناسا بقایای نوع کمیاب انفجار ستاره ای را در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری کشف کرده است.

ابرنواخترها انفجارهای ستاره ای هستند که کهکشان را با عناصر حیاتی برای زندگی تخمه می زنند. Sagittarius A East (یا Sgr A East) یک بقایای ابرنواختر است که در نزدیکی Sagittarius A * قرار دارد – سیاه چاله بزرگ در مرکز کهکشان راه شیری. بر اساس بیانیه رصدخانه اشعه ایکس چاندرا ، این بقایای ابرنواختر اولین نمونه شناخته شده در کهکشان راه شیری از نوع غیرمعمول انفجار ستاره کوتوله سفید موسوم به ابرنواختر نوع Iax است.

پینگ ژو ، نویسنده اصلی این تحقیق از دانشگاه نانجینگ چین ، در بیانیه گفت: “در حالی که ما ابرنواخترهای نوع Iax را در کهکشان های دیگر پیدا کرده ایم ، اما تاکنون شواهدی برای یکی از آنها در کهکشان راه شیری شناسایی نکرده ایم.” “این کشف برای دستیابی به دسته های بیشماری از انفجار کوتوله های سفید مهم است.”

انواع مختلفی از انفجارهای ستاره ای وجود دارد ، از انفجارهای ناشی از فروپاشی ستارگان عظیم ، تا انفجارهایی که توسط ستاره های کوتوله سفید کوچکتر تحریک می شوند که مواد زیادی را از یک ستاره همراه بیرون کشیده اند یا با کوتوله سفید دیگر برخورد کرده اند.

انفجارهای کوتوله سفید – که عموماً به عنوان ابرنواخترهای نوع Ia نامگذاری می شوند – منبع مهمی از کروم ، آهن و نیکل در جهان هستند. با این حال ، با استفاده از مشاهدات چاندرا ، اخترشناسان دریافتند Sgr A East مقادیر مختلفی از عناصر اساسی را تولید می کند و انفجار کمتری نسبت به ابرنواختر معمولی نوع Ia ایجاد می کند ، که بر اساس این بیانیه ، ابرنواختر نوع Iax است.

شینگ-چی لئونگ ، یکی از نویسندگان این مطالعه از موسسه فناوری کالیفرنیا ، در بیانیه گفت: “این نتیجه به ما تنوع انواع و علل انفجارهای کوتوله سفید و روشهای مختلف ایجاد این عناصر اساسی را نشان می دهد.” . “اگر در مورد هویت بقایای این ابرنواختر حق داشته باشیم ، این نزدیکترین نمونه شناخته شده به زمین خواهد بود.”

برای توضیح تفاوت های مشاهده شده بین این دو نوع ابرنواختر ، ستاره شناسان پیشنهاد داده اند که واکنش های هسته ای ، که باعث انفجارهای ستاره ای می شوند ، با سرعت کمتری از میان ستاره های کوتوله سفید حرکت می کنند که منجر به ابرنواخترهای نوع Iax در مقایسه با ابرنواخترهای نوع Ia می شود. واکنش های هسته ای آهسته تر منجر به انفجارهای ضعیف تر و به نوبه خود انتشار مقادیر مختلف عناصر تولید شده در انفجار می شود. بر اساس این بیانیه ، بخشی از کوتوله سفید نیز ممکن است در هنگام ابرنواخترهای نوع Iax پشت سر گذاشته شود.

علاوه بر داده های پرتوی X از Chandra ، ستاره شناسان از مدل های رایانه ای برای شبیه سازی واکنش های هسته ای متحرک آهسته در ستاره های کوتوله سفید استفاده کردند. مدل های رایانه ای از مشاهدات Chandra از Sgr A East پشتیبانی می کنند ، که نشان می دهد این یک بقایای ابرنواختر نوع Iax است.

ژیوآن لی ، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه نانجینگ ، در بیانیه گفت: “این بقایای ابرنواختر در پس زمینه بسیاری از تصاویر چاندرا از سیاه چاله ابرجام کهکشان ما گرفته شده طی 20 سال گذشته است.” “ما سرانجام ممکن است کار کنیم که این شی چیست و چگونه بوجود آمده است.”

یافته های آنها در تاریخ 10 فوریه در مجله Astrophysical Journal منتشر شد.