درباره انتخابات انگلیس – تنفر از محافظه‌کاران ضروری است – اما کافی نیست

پس از انتخابات دور دوم، مسیر استارمر به سمت قدرت روشن است: تنفر از محافظه‌کاران ضروری است – اما کافی نیست. خوب، این چیزی را حل نمی کند. شب سه انتخابات میان دو طرف به اندازه کافی یک تصمیم دوپارچه برای ادعای پیروزی همه طرف ها به همراه داشت. و از همه طرف، منظور من سه حزب اصلی در انگلیس نیست که هر کدام یک برد را به دست آوردند. نه، من به جناح‌هایی اشاره می‌کنم که در حال حاضر آن‌ها را در حزب کارگر بر سر بهترین مسیر برای رسیدن به قدرت در انتخابات عمومی بعدی کنار گذاشته‌اند. برای آنها، این نتایج چیزی برای همه ارائه می دهد.

با شکست غیرمنتظره حزب کارگر در تصرف Uxbridge و South Ruislip شروع کنید، جایی که به نظر می رسد منطقه بسیار کم آلاینده صادق خان یا اولز – که مالیاتی را بر رانندگان ماشین های قدیمی و آلاینده وضع می کند – به اندازه کافی رای دهندگان محافظه کار را تحریک کرده است تا وفادار بمانند. این امر آن صداهای کارگر را، به ویژه در اتحادیه های کارگری، که نسبت به یک «لمک سبز» – که قبلاً در فرانسه، آلمان و هلند قابل مشاهده است – در میان کارگرانی که تمایلی به پرداخت بهای اقدام در مورد محیط زیست ندارند، هشدار می دهند، جسارت خواهد کرد.