تأخیر در المپیک باعث ترس و عدم قطعیت می شود . من امید خود را از دست نخواهم داد

صبح خود من احساس تنهایی، ترس و مطمئن نیستید. من به همراه سایر نقاط دنیا آموختم که بازی های المپیک توکیو به دلیل بیماری همه گیر COVID-19 تا سال 2021 به تعویق می افتد . من نمی دانم که چگونه این احساس را به شما منتقل می کند – شاید بازی ها نوعی سرگرمی برای شما باشند ، شاید آنها به شما این احساس گرم را بدهند که دنیای ما را به شما یادآوری کند می تواند در مورد چیزهای خوب جمع شود. یا شاید شما همکار المپیک باشید و این خبر مانند یک ضربات خردکننده احساس می شود. من هر روز صبح به مدت 6،055 روز از خواب بیدار شده ام ، از زمانی که 17 ساله بودم ، بی رحمانهطلای المپیک را دنبال کردم .

در زمانی مانند این ، سخت نیست که به ضرر توجه داشته باشید ، و به فکر آنچه ممکن است بوده است نیست. این چیزی است که می تواند در مورد داشتن رویاهای دلپذیر سخت باشد.بعضی اوقات ، آنقدر به آن رویا اعتقاد دارید که شروع به فکر کردن می کنید که قبلاً آن را به دست آورده اید ، که قبلاً مال شما است. تا زمانی که از شما گرفته نشود. این یادآوری مداحی بوده است که ما به آرزوهایمان مدیون نیستیم ، آن آرزوها آزاد نمی شوند و شما آنها را به تنهایی انجام نمی دهید.

دو سال گذشته در حرفه من تا کنون سخت ترین بوده است. آنها فداکاری زیادی کرده اند. من و خانواده جوانم برای آموزش ، از میشیگان به کالیفرنیا نقل مکان کردیم. همسرم شغل خود را واگذار كرد تا بتواند از رویای المپیك من حمایت كند. مربی من ، باب کرزی ، متعهد شده است که هر روز بیش از دو ساعت مسافرت کند تا بتوانیم به خانه من و دختر 1 ساله نزدیکتر آموزش دهیم. من در قالب تیم مربیان ، پزشکان ، مأموران و مدیرانی که همه خود را در رویای من ریخته اند بسیار کمک کرده ام. فداکاری ها واقعی هستند و فکر می کنم جایی است که ناامیدی زیادی از آن ناشی می شود.

شما ممکن است در آنجا نشسته باشید و این را بخوانید. به تنهایی ، ترس و مطمئن نیستید زیرا تمام زندگی بزرگسال خود را به کار روزمره سپری کرده اید و همه چشمی را که در مورد آن آرزو کرده اید ، چشم به هم زدن است ، به نظر می رسد تمام “درآمد” شما با شش کلمه به دست می آید. ، “ما باید شما را رها کنیم.” شما ممکن است یک صاحب مشاغل باشید که در برابر همه شانس ها ایده ای بی نظیر داشته باشید و خطر آن را گرفتید و آن کامیون مواد غذایی را خریداری کردید – آن رؤیاهای جسورانه را تعقیب کردید – و اکنون به تنهایی می نشینید ، می ترسید و مطمئن نیستید که چگونه تجارت شما باز خواهد ماند. ممکن است شما از استقبال از یک زندگی جدید زیبا به این دنیا لذت ببرید ، اما احساس تنهایی ، ترس و عدم اطمینان می کنید زیرا نمی دانید شش ماه از این دنیا چه می خواهد. اتفاقات زیادی در اطراف ما اتفاق می افتد و تمرکز فقط روی منفی نیست.

آن 6،055 روز پیش ، من در اولین قهرمانی جهان در فضای باز در پاریس ، فرانسه حضور داشتم. من در مرحله یک چهارم نهایی جایگاه ششم را گرفتم و هرگز عنوان خود را در روزنامه Felix Flops در اولین بازی فراموش نخواهم کرد . من ویران شدم و هرگز نخواستم دوباره آن احساس را حس کنم ، اما پس از آن این خبر به دست آمد که زنی که در فینال 200 متر ، کلی وایت برنده شد ، آزمایش مثبت برای استفاده از داروی تقویت کننده عملکرد. من در آن زمان می دانستم که ورزش فقط سرگرمی نیستند. می دانستم که می خواهم روزی در بالای آن تریبون قرار بگیرم – راه درست – با سرم بالا ، قلبم پر ، وجدانم پاک است و دستم که قلبم را پوشانده از احترام به کشوری است که من این امتیاز را دارم. از من زیاد پرسیده می شود که چه چیزی باعث می شود که ادامه دهم. این مدال های طلا یا رکورد های جهانی نیست. من هر روز صبح برای 6،055 روز از خواب بیدار شده ام که می خواهم پیام امید ارسال کنم. امیدوارم که بتوانید رویاهای خود را به سرانجام برسانید ، امیدوارم که بتوانید آن را با عمیق ترین ناامیدی خود انجام دهید ، امیدوارم که بتوانید کارهایی را با صداقت انجام دهید ، امیدوارم که بتوانید بر آن غلبه کنید – مهم نیست که با چه چیزی روبرو شوید.

امروز فرقی نمی کند. امروز 34 ساله هستم و با پیام امید در اینجا ایستاده ام. در حال حاضر همه چیز نامشخص است ، ما با چالش های عظیمی روبرو هستیم و یک نسبت غیرقابل تصور را از دست می دهیم. اما ما به عنوان یک جامعه جهانی باید متعهد شویم که فردا صبح از خواب بیدار شویم و راهی جدید برای پیگیری بی امان رویاهای مبهم خود بیابیم. من از کمیته بین المللی المپیک ، کمیته المپیک و پارالمپیک ایالات متحده و USA Track & Field برای رهبری ورزش و حرکت المپیک در این مدت تشکر می کنم. در حالی که خبر به تعویق انداختن ناامیدکننده است ، شما بدون شک تصمیم درستی برای ما و جهان گرفته اید.

من مطمئن نیستم که آینده چه چیزی را برگزار می کند ، اما اهداف من تغییر نکرده اند. من هنوز امیدوارم که احساس ایستادن در آن تریبون را در سال 2021 تجربه کنم و امیدوارم سفر من برای بازگشت به آنجا الهام بخش شما باشد که به جلو حرکت کنید. در امان باشید ، در داخل بمانید ، دستان خود را بشویید ، با عشق رهبری کنید ، روی همدیگر حساب کنید و مهربان باشید ما با هم این کار را خواهیم کرد.

آلیسون فلیکس صاحب شش مدال طلای المپیک است که بیشترین امتیاز برای یک ورزشکار پیست و میدانی است. او دکورترین ورزشکار پیست ، تا کنون ، در مسابقات جهانی است: او صاحب 18 مدال حرفه ای است.