ایستادن در کنار بیمارانش و یک رویای المپیکی

جوآن پو در حالی که به دنبال رویای المپیکی خود بود ، در میان بیماری همه گیر به پرستاری بازگشت

از نظر بسیاری ، بیماری همه گیر COVID-19 زمانی برای متوقف کردن برنامه ها بود – اما نه برای جوآن پو 29 ساله.

جوان ، که بخشی از تیم ملی قایقرانی سنگاپور است ، به آرزوی خود در المپیک ادامه داد ، در حالی که در همان زمان ، گامی فراتر برد و به کارکنان مراقبت های بهداشتی در خط مقدم پیوست.

اسلحه برای المپیک هنگامی که دولت در واقع همه پرستاران سابق ، کارگران پزشکی سابق و افراد مراقبت های بهداشتی را صدا می زد ، گفت که ما همه دستان خود را روی عرشه نیاز داریم. احساس کردم وقت آن رسیده است که به عنوان پرستار نقش خودم را بازی کنم.  جوان در بازگشت به پرستاری در میان بیماری همه گیر

وقتی COVID-19 برخورد کرد ، جوان در ملبورن مشغول آموزش بود. دیدگاه های او در مسابقات مقدماتی آوریل 2020 تعیین شد که سنگاپور را برای قایقرانی در المپیک 2020 توکیو واجد شرایط می کند.

در این زمان ، او بیش از یک سال از بیمارستان Tan Tock Seng (TTSH) بدون مرخصی مرخصی می گرفت تا تمرکز خود را روی آموزش تمام وقت بگذارد.

اما وقتی اعلام شد که به دلیل وضعیت COVID-19 باید بازی های المپیک 2020 توکیو به تعویق بیفتد ، مدتی طول کشید تا خبر برای جوآن فرو رفت. آرزوهایش برای دومین قایقرانی سنگاپوری برای حضور در المپیک باید متوقف شود.

طبیعتاً او ناامید شده بود. “من همه برنامه های زندگی و اهداف دیگرم را کنار گذاشتم تا رویاهای المپیک را در سه سال گذشته تعقیب کنم … و سرانجام ، بیا سال 2020 ، من ناگهان نمی توانم خط پایان را ببینم”

در حالی که او از ناراحتی چیزهای زیادی داشت ، اما در مورد خود ترحم غرق نمی شود. در عوض ، وقتی دید که صنعت بهداشت و درمان به نیروی انسانی مورد نیاز خود احتیاج دارد ، تصمیم گرفت كه در TTSH به پرستاری برگردد.

او احساس کرد که این کار درستی است که باید انجام دهد ، حتی اگر هدفش فقط تمرکز بر روی بازی های المپیک بود.

“احساس کردم که باید کاری انجام دهم ، کار دیگری. احساس کردم وقت آن است که لباسم را بپوشم و به کار خود برگردم. “

ریختن قلب او به پرستاری

وقتی افراد بیمار هستند ، در معرض آسیب پذیرترین حالت خود قرار دارند. آنها خود برهنه خود را به روی شما باز می کنند و به شما اجازه می دهند کارهایی را برای آنها انجام دهید که به دیگران اجازه نمی دهند. من افتخار می کنم که به همان روشی که دوست دارم از من مراقبت کنند ، مراقبت می کنم.
جوان ، در نقش پرستار است
کار جوآن به عنوان یک پرستار کارمند در واحد کلیه TTSH ، کمک به بیماران دیالیزی است. اما وی شغل خود را فراتر از معالجه بیماران می داند.

“من شخصاً دوست دارم بیمار را به عنوان شخصی با رویا و آرزو مانند خودم ببینم. و توانایی ابراز علاقه به نفع آنها چیزی است که واقعاً من را به خود جلب می کند ، تا از آنها به عنوان یک شخص یاد بگیرم. “

جوان به شدت احساس می کند که پرستاران نقش مهمی در همکاری دارند ، به عنوان وکالت برای بیمار ، خصوصاً وقتی که بیمار مجبور است با متخصصان پزشکی از بخشهای مختلف برخورد کند.

به عنوان یک پرستار ، او احساس می کند که در موقعیت ممتازی برای ایجاد تغییر ، فقط با گوش دادن به صحبت های بیماران قرار دارد. “ما بیماران زیادی را می بینیم ، درست است؟ اما بیماران فقط به چند پرستار یا پزشک مراجعه می کنند. ما خواهیم بود که چگونه آنها تجربه خود را در بیمارستان به یاد می آورند. ” او موسیقی می کند

زنده نگه داشتن رویا

وقتی یک رویا و انگیزه داشته باشید ، به نوعی ادامه کار را در خود خواهید یافت. مثل این است که بعضی ها تعجب می کنند که چگونه یک فرد می تواند همزمان مادر و پرستار شود … برای من ، فرزندم قایقرانی می کند و آرزوی من برای رسیدن به المپیک است.
جوان ، در مورد چگونگی ادامه کار خود
حتی وقتی که او دوباره به اسکراب های خود بازگشته و به بیماران کمک می کند ، یک راه ساده هم آموزش و هم پرستاری نبوده است.

هنگامی که او تمام وقت در حال تمرین بود ، این لوکس را داشت که زمان تمرین خود را برنامه ریزی کند و برای بهبودی وقت بگذارد. اکنون او دیگر نمی تواند این کار را انجام دهد ، زیرا قسمت بهتری از روز او توسط کار گرفته می شود.

“من سعی می کنم صبح زودتر بیدار شوم و یک جلسه (آموزشی) بگذارم. بعد از کار ، جلسه دیگری خواهم گذاشت ، “او به ما گفت.

این کار لطمه ای به او وارد می کند. بهترین دوست او ، Qihui Ng ، 35 ساله ، خاطرنشان می کند که چگونه جوآن در بعضی مواقع بسیار خسته است ، بیدار ماندن برای او حتی در مجالس با دوستان سخت است.

اما علی رغم روال طاقت فرسای خود ، جوآن یک قدم جلوتر رفته است ، حتی زمانی را برای راهنمایی خردسالانش در این ورزش پیدا کرده است.

Sherdyn Teng ، 25 ساله ، که از راهنمایی های Joan بهره مند شده است ، بسیار سپاسگزار است ، زیرا “بسیاری از ورزشکاران نخبه ، با برنامه شلوغ خود ، مایل به گذراندن یک مایل بیشتر از راهنمایی جوانان نیستند ، اما Joan این کار را می کند ، حتی در حالی که شغل پرستاری خود را دستکاری می کند” .

“من هنوز هم می خواهم بدانم که آیا من ماده المپیک هستم”

جوآن هنوز یک چشم انداز قاطع برای دنبال کردن رویای المپیک خود دارد و می گوید تا زمانی که شاهد تحقق آن باشد ، ادامه خواهد داد.

سفر او توسط افراد اطرافش امکان پذیر شد. جوآن اظهار داشت که افرادی که کنار او بودند – خانواده ، دوستان نزدیک و شریک زندگی – کسانی بودند که به او اعتقاد داشتند ، حتی وقتی که آنها نمی فهمیدند او چه کاری انجام می دهد.

سازمان او ، TTSH ، نیز سهم بزرگی داشت و به او اجازه داد یک سال تمام مرخصی بدون حقوق بگیرد. “من یک ورزشکار برنده نبودم ، تمام آنچه که داشتم یک رویا بود. و آنها در آن ارزش دیدند. “

با این کار ، او همچنان به عنوان یک قایقران به جلو حرکت می کند و افراد اطراف او کاملاً به تعقیب او ایمان دارند. Qihui اشاره می کند ، “هم نماینده سنگاپور در قایقرانی است و هم پرستار بودن به سخت کوشی و کار” قلبی “نیاز دارد.

“جوان هر دو را دارد.”

ادامه بده و این اتفاق خواهد افتاد. حتی اگر مدام چرخش های اشتباه انجام دهید ، نمی دانید که چرخش بعدی درست است.
جوآن ، به توصیه او به افرادی که مجبور شده اند رویاهایشان را بند بیاورند
این مقاله بخشی از یک داستان از افرادی است که در این مبارزه با COVID-19 از هم سنگاپوری های دیگر خود حمایت کرده اند.